معرفی کتاب
عوامل ظهور و زوال سلجو قیان در افغانستان ۴۲۹ – ۵۲۲ هـ ق
نویسنده: سرمحقق طوبی ابوی صادق
تعداد صفحات: ۳۸۰
ناشر: رياست اطلاعات و ارتباط عامه اکادمی علم افغانستان
-------------------------------------------------------------------
یادداشت: اثر ياد شده را از ریاست اطلاعات و ارتباط عامه اکادمی علوم به قيمت مناسب بدست آورده می توانید.
شماره تیلفون: ۰۲۰۲۲۰۱۲۷۹
کوتاه سخنی چند:
"عوامل ظهور وزوال سلجوقیان در افغانستان" عنوان يک تالیف مستقل پیرامون حضور سلجوقیان در محدوده افغانستان بوده که در هفت فصل، تقاریظ، و فهارس ماخذ و اعلام، در ابعاد گسترده به تحلیل و ارزیابی گرفته شده است.
سلاجقه یا آل سلجوق نام دودمانی است ترک تبار که در سده های (۵-۶ هجری)۱۱- ۱۲ م، در بخش بزرگ از آسیای غربی ایران و افغانستان و ماوراء النهر فرمانروایی کردند. این دوران شامل تمام مدتی است که بین شکست سلطان مسعود غزنوی تا کشته شدن طغرل سوم 552 هجری را احتوا میکند.
بحث اصلی اثر علمی تحقیقی هذا، چگونگی تسلط سلاله سلجوقیان بزرگ در افغانستان است که به سرعت حاکمیت خود را در سرتاسر خراسان تحکیم بخشیدند و در نخستین اقدام تقسیمات اراضی مفتوحه راکه در میان غزها معمول و مرسوم بود در خراسان جامه عمل پوشانیدند. مناطق کلیدی افغانستان را نظر به کارکردگی و شایسته گی های جنگاوران و سر دسته های سلجوقی، میان خود شان تقسیم نمودند، تا جائیکه آنان در مناطق مذکور استقلالیت داشته و حتی ایشان زمینه سلطنت موروثی را فراهم کردند.
از آنجاییکه تاریخ سلاجقه در افغانستان این دوره در منابع و مأخذ دست اول به گونه مختص و کرونولوژیک بازتاب نه یافته، نویسنده، سعی نموده تا کنکاش استفاده از روش های تحلیلی و مقایسوی را به نتایج خوبی برساند. چنانکه ظهور سلجوقیان در تاریخ قرون وسطی در خراسان، ماوراءالنهر و ایران، آغاز دوره جدیدیست که وحدت سیاسی سرزمین های شرقی را تحت حاکمیت سلسله های جانشین خلفای بغداد در آورد و یک اداره مقتدر و گسترده ای را به میان آورد.
در نتیجه سلجوقیان، این طایفه صحرا گرد و دور از فرهنگ شهر نشینی، به زودی برای کسب تمدن آریایی، خود شان را مستعد دانسته و با اشتیاق و علاقه مفرط با فرهنگ و تمدن افغانی خلط شدند و از همین رو هیچگاهی نخواستند اینجا را ترک گویند.
قابل ذکر است، دوران زمامداری سلجوقیان انعکاسی از تاریخ سده های وسطی کشور ما و گویای برازنده گی و گسترش تمدن و فرهنگ مشرق زمین است که در این تألیف به گونه علمی و شایسته انعکاس یافته است.
